Andera'nın hayatını okurken kültür farklılıklarını düşünmeden edemedim. Ailesinden kalan bir parayla geçinmeye çalışıyor yarı aç yarı tok geziyor. Bizim kültürümüzde Andrea, akrabalarının yanında nasıl karşılanırdı? Yarı aç, yarı yok gezer miydi? O kadar yoksullukta okumasına izin verilir miydi? Yazar kendi kültürünü yansıtmış ve (hayat hikayesini okursanız) aynı zamanda kendi hikayesini anlatmış. Hayat hikayesi de ilginç aslında . Bana da her şey ilginç geliyor galiba ama :) Eğitimini yarı da bırakmış bu kitabı yazmış, ünlenmiş, ödül almış bu kitap ile. Kaç kişi her şeyi bırakıp istediği bir şeyin ardından gidebiliyor, gidebilir? Bizimki gibi etiketlerin çok önemli olduğu bir ülkede yaşıyorsanız, maddi kaygılarınız da varsa her şeyi bir kenara bırakmak çok zor bence. Bugün aileler koşulları ne olursa olsun, elinden gelenin fazlasını yapıp çocuklarını okullara, dershanelere, kurslara gönderiyorlar. Öyle yada böyle muhakkak bir üniversite diplomaları olsunlar diye uğraşıyorlar. Sonunda o işi yapıp yapmamalarının da bir önemi yok aslında.
Bu konu yazmaya devam edersem böylece sürüp gider bence. Herkese iyi okumalar...:))
0 comments:
Yorum Gönder
Gelin beğendiklerinizi ve beğenmediklerinizi konuşalım...